Dag 1, woensdag. 72 kilometer.
Vanochtend ging de wekker al behoorlijk vroeg want er was nog een hoop te doen voor ik kon vertrekken. Alle spullen bij elkaar pakken en in de tassen verdelen om aan de fiets te hangen. Jeetje, wat moet er toch altijd veel mee... Toen alles klaar stond ben ik nog even naar Christien gereden want ik mocht de eerste nacht bij Gonny en Peter slapen op één voorwaarde... dat ik iets lekkers mee zou nemen bij Christien vandaan. Toen het doosje met lekkers ook zorgvuldig in de tas geprakt was kon ik eindelijk vertrekken. Ik ben over de brug naar Väster Gafsele gereden en zo binnendoor over Svanabyn naar Hoting. Het eerste stuk is asfalt en je beging net buiten het dorp al meteen met een flinke klim. En zo gaat het eigenlijk de hele weg verder want het gaat steeds heuveltje op heveltje af. N Björksele begint de gruisweg en pas een paar kilometer voor Hoting word het weer asfalt. Het fietst heerlijk over deze onverharde paden en ik fiets behoorlijk door. Pas net buiten Svanabyn ben ik gestopt voor de lunch en daar heb ik heerlijk op een bankje in het zonnetje gezeten. Het laatste stuk was toen nog ongeveer 25 kilometer naar Hoting. Bij Gonny en Peter werd ik hartelijk ontvangen en de garage voor mijn fiets stond al open. We hebben lekker koffie gedronken buiten in de zon met het lekker van Christien erbij. Het was een gezellige avond en een heerlijke nacht in de oude gastenstuga. Gonny had voor mij een tempura matras op het stapelbed gelegd en dat sliep heerlijk. Voor Milly stond er een mandje met een heerlijke deken klaar en daar heeft zij prinsheerlijk in geslapen. Ben onderweg drie sneeuwhazen, een hele hoop hoenders en vogels tegen gekomen.<
a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjEeyP54z9MMFzeYFLcCzjjqDzlZ3MY9-JtW-JojTnD09oYq1gTDHG5wZoYDRRQ4WQ9KVCSjhslWCGYKakfRVxU2AwT64l-1YJdpkCdFpn-tSHUsCAR-VpIdUszBXtpNw1Q_f_497qDFi8/s1600/DSC00064.JPG">
Riviertje langs de route.
Ons onderkomen voor de eerste nacht.
Dag 2, donderdag. 65 kilometer
Na een heerlijk uitgebreid ontbijt en nog een gezellige kop koffie ben ik veel later dan geplant weer vertrokken bij Gonny en Peter vandaan. Het was mijn bedoeling om eerst een stukje via de 45 naar boven te fietsen en daar een gruisweg richting Ormsjö op te gaan maar voor ik vertrok hebben we nog even op buienrader gekeken en daar zag het er naar uit dat het zou gaan regenen. Peter stelde voor om net onder Hoting de weg naar Norråker in te gaan en dan de weg aan de linker kant van het meer te volgen. Dat vond ik een heel goed idee want daar was geen regen voorspeld. Een paar kilometer buiten Hoting zijn oude Vikinggraven ontdekt en daar ben ik even gaan kijken. Je moest eerst een stuk door het bos en daarna een spoorbrug over en dan had je links en rechts een soort van schiereiland met de graven. Het is omdat het er bij staar dat het Vikinggraven zij want het ziet er gewoon uit als een grote hoop aarde begroeid met bosbessen en als je niet beter weet zou je denken dat het zo hoort. Aan de andere kant waren ook nog oude valkuilen die ze vroeger gebruikten om elanden te vangen. Ik heb er zeker wel anderhalf uur rond gelopen en terug bij de fiets nog even gegeten voor ik weer verder ging. Een klein stukje verder ben ik links af geslagen om de weg te volgen die Peter mij aangewezen had. Het was een gruisweg die heuvel op heuvel af langs het meer slingerde met heel mooie uitzichten. In Norråcker tegen over een klein winkeltje kon je naar beneden en daar was een badstrandje met een klein haventje en een hut en daar ben ik gaan slapen. Toen ik er was aangekomen ben ik eerst een lekker vuurtje gemaakt en ben ik eten gaan koken. Op het menu stond goulassoep met oud brood... haha het brood was inmiddels oud maar dat is juist wel lekker in de soep. Ik had geen zin om mijn tent op te zetten maar het bankje in de hut was te smal om op te slapen en dus heb ik een picknickbank voor de hut gezet en ben ik op de tafel gaan slapen. De picknickbank kon niet helemaal droog staan maar het zou toch niet gaan regenen. Heb lekker de hele avond bij het vuur gezeten en van een prachtige zonsondergang genoten. Herlijk geslapen op de tafel alleen wel wat hard vergeleken bij de tempur van gister. Heb vandaag weer heel veel hoenders en vogels gezien.
Het vertrek bij Gonny en Peter.
Daar gaan we.
Vikinggraf.
Of je er niet op wil gaan staan...
Elanden valkuil.
En zo werd het gebruikt.
Mooie uitzichten onderweg.
Eten koken in de hut.
Prachtige zonsondergang.
Lekker bij het vuur voor de hut.
Onze slaapplaats voor de tweede nacht.
Dag 3, vrijdag. 100 kilometer. (waarvan 30 te veel... trut)
Ik werd vanochtend gewekt door het zonnetje en dat was zeer aangenaam. Na het ontbijt ben ik alle spullen weer op de fiets gaan pakken om weer verder te gaan. De dag begon met de klim terug naar het landhandeltje en dat was een best klimmetje. Bovenaan heb ik wat lekkere broodjes gehaald bij het winkeltje en getracht bij het tankstationnetje een kaart te kopen want ik zou vandaag al snel van mijn kaart af fietsen. Helaas had de man alleen een gratis kaartje waar ik niets mee kom want dat was hetzelfde gebied als de kaart die ik al had. In Kroksjö zag ik een bordje dat er linksaf wat te zien was en dus ben ik het paadje in gegaan en kwam ik bij een soort museumdorpje. Het was uitgestorven maar alle hutjes wagen gewoon open dus ik kom overal kijken. Er was een houtzagerij en een meelstamper en een rookovenhutje en een hutje waar de mensen vroeger woonden en alles werd aangedreven door de waterkracht van het riviertje dat er langs liep. Ik heb daar meteen even lekker gegeten en in het zonnetje op een bankje gezeten. Kort daarna kwam ik bij Högland en daar draaide ik linksaf de asfaltweg op. Het was een stuk van de kunstvagen waar ik langs reed en toen ik bij één van de kunstwerken kwam heb ik de moeite genomen om even te gaan kijken. Jakkes wat een lelijk ding, dat past totaal niet in de omgeving hier en ik heb geen idee wat het voor moet stellen. Voor mijn gevoel moest ik een behoorlijk stuk over deze weg rijden voordat ik rechtsaf zou moeten slaan naar Vilhelmina. Ik had nog steeds geen kaart om het te controleren en toen ik naar mijn idee veel te snel een afslag naar rechts kreeg en daar een bord Vilhelmina zag staan ben ik dus door gereden. Al snel kwam ik in wegwerkzaamheden en hadden ze het asfalt vervangen voor gruis.... nee niet zoals op mijn favoriete gruiswegen maar een wat dikkere laag los gestort... Het fietste heel erg slecht en ik kreeg hoe verder ik reed steeds meer het gevoel dat ik toch die afslag naar rechts had moeten hebben. Na 15 kilometer heb ik een auto aangehouden en gevraagd of zij een kaart hadden en die hadden ze natuurlijk. Ik had idd die weg moeten hebben en kon dus mooi weer 15 kilometer terug door die wegopbreking... stomme trut wie gaat er dan ook fietsen zonder kaart... Weer terug op de kruising ben ik de weg in gegaan en dat was weer een "echte" gruiswet. De weg begon met klimmen... en klimmen....en klimmen... en het klimmen hield maar niet op. Jeetje waar gaat die naar toe...? In Brännåker kreeg ik van een vriendelijke meneer die mij de berg op zag ploeteren te horen dat ik nu 11 kilometer geklommen had en nog 2 kilometer te gaan had voor het vlakker zou worden en daarna zou ik alleen nog maar afdalen. Wat een heerlijk vooruitzicht... Maar na nog een kilometer klimmen was ik het zat en ben ik op een mooi plekje langs de kant eten gaan maken. Het was vandaag ravioli uit blik... heerlijk na 12 kilometer klimmen. Na het eten nog 1 kilometer klimmen en toen kwam ik boven op de fjall. Het was er prachtig en overal langs de kant van de weg stonden hekken en fuiken om na het seizoen de rendieren te vangen om ze op transport te zetten. Het was denk ik een stuk van ongeveer 5 kilometer dat ik over de fjall fietste en daarna kwam de afdaling. Volgends de berekening zou deze 7 kilometer moeten zijn maar naar mijn idee was ik in twee minuten beneden. Daar kwam ik weer op een asfaltweg en stond Vilhelmina nog 42 kilometer aangegeven. Ik vond de dag wel lang genoeg geduurd hebben en ben op zoek gedaan naar een slaapplaats voor de nacht. Na ongeveer 10 kilometer kwam ik bij Kvarnviken. Voor de kenners is dat waar het meisje met de viool naakt ik de rivier op een steen zit. De weg waar ik op reed was een deel van de Sagavegen (sprookjesroute). Er was een parkeerplaats met een hut maar die was helaas al ingepikt door twee Duitsers. Ik werd door hen uitgenodigd er bij te komen zitten maar daar had ik niet veel zin in. Ik was moe en heb snel mijn tent op gezet met een prachtig uitzicht over het meer. Ik heb er nog lekker even van het uitzicht en het geluid van het riviertje liggen genieten en ben daarna gaan slapen.
Milly heeft een heerlijk plekje in e zon uit de wind gevonden.
Prachtige gruisweg.
Wilde Zwanen.
De weg gaat dwars door moerassen.
De houtzagerij.
Het aandrijfrad.
Het watertoevoerkanaal naar het rad.
De maalsteen.
Het rookovenhuisje.
De treksleeën.
Zo sliepen die mensen vroeger waarschijnlijk.
Kunst met een grote K... van Kansloos lelijk!
Prachtig uitzicht.
Boven op de fjall.
Het meisje met de viool naakt op een rots midden in de rivier.
En zo sta je dan te kamperen...
Moet ik er nog bijvertellend dat ik de tent niet dicht heb gehad vannacht?
Dag 4, zaterdag. 80 kilometer.
Het was weer prachtig wakker worden aan het meer waar ik stond en nadat ik de tent en alle bijbehorende zooi weer op de fiets had gepakt ben ik lekker gaan ontbijten voor de hut waaruit de Duitsers inmiddels waren vertrokken. Ze hadden nog wat gekookt water over en dat scheelde mij water koken voor de Blåbärssoppa. Na het ontbijt ben ik weer verder gegaan richting Vilhelmina. Het was nog ruim 30 kilometer te gaan en ik was toe aan boodschappen. Ergens tussen daar waar ik sliep en Vilhelmina heb ik z dan eindelijk gezien... de elanden. Ik keek opzei naar een stukje land waar ze de bomen hadden omgezaagd en daar stonden er drie. Een moeder met jong en nog een volwassen dier. Ik stopte meteen en ze zagen mij ook. Ze gingen er meteen vandoor en ik heb nog snel een foto kunnen maken van twee konten voor ze het bos in renden. In Vilhelmina heb ik de fiets bij de ICA neer gezet en ben naar het toeristenbureau gelopen. Dat was meteen een soort Samimuseum en erg leuk om even rond te kijken. Daarna de boodschappen gedaan bij de ICA en naar een badstrandje bij de camping gereden om daar lekker te eten. Ik kwam ook nog langs de OK Q8 waar ik eindelijk de kaart kon kopen die ik gister zo goed had kunnen gebruiken... Na een uitgebreide lunch met lekkere broodjes ben ik weer verder gegaan. Ik kon vanaf het badstrandje binnendoor naar weg 360 over iets wat ze een fietspad noemen. Het was een pad waar ik met mijn banden prima over kon fietsen en in Nederland noemen ze het een mtb parcours haha. Aan het einde moest ik alleen een dijkje van ongeveer vijf meter hoog op om op de weg te komen. Het was echt bizar stijl en ik had de grootste moeite om de fiets met aanhanger naar boven te duwen maar het is gelukt... Eenmaal op de 360ging het weer lekker vlot en ik ben via allerlei dorpjes uiteindelijk in Forsbacken beland. Dat is een iniminigehucht met twee huizen en verders nix. Ik vond er een mooi plekje om te kamperen en heb mijn tent opgezet op een lekker zacht stukje mos. Ik was alleen helaas niet de enige die het er mooi vond want dat vonden miljoenen muggen en kneutjes ook.... Wat een kutbeesten zeg, ik heb snel wat te eten gekookt en dat in de tent opgegeten.
Goed kijken hoor maar die twee bruine vlekken links zijn de elanden.
Mooi Moslandje.
Dag 5, zondag. 65 kilometer.
Midden in de nacht begon het te regenen en dat had ik ook al verwacht want ik had een weersupdate sms’je van Gonny gehad. Het is blijven regenen tot een uur of negen in de ochtend en ik was het inmiddels behoorlijk zat aan het worden. Toen ik zeker wist dat het droog was ben ik de tent uit gegaan en heb de natte zooi in de fietstassen geladen. Het was toch voor de laatste nacht en ik droog uit thuis wel. Ik heb snel ontbeten samen met de muggen en heb daarna een, ijskoud en vochtig van alle regen, fietspak aangetrokken en ben verder gegaan. De gruisweg waarop ik reed was nat de modder spatte in mijn gezicht. Ik was voor de eerste keer blij dat de weg weer asfalt werd. Het was nog 45 kilometer tot aan Åsele en dus 65 kilometer tot thuis. Ik had er gister nog aan gedacht om nog een extra stukje te rijden maar daar zag ik maar vanaf. Onderweg heb ik nog een paar buitjes gehad maar daar werd ik gelukkig niet erg nat van. Een paar kilometer voor Åsele ben ik langs de 92 op een steen heerlijk in het doorgekomen zonnetje gaan eten en was ik weer klaar voor de laatste 20 kilometer. Het laatste stuk vloog ik over en ik was in een mum van tijd thuis. Meteen de natte zooi op zolder opgehangen en mezelf verwend met een lekkere hamburgen... die calorieën kan ik nu wel gebruiken... Straks als de boiler opgewarmd is lekker douchen en vroeg naar bed
.
Zelfs Milly kan de regen prima aan zo.
Alle natte zooi op zolder aan de waslijn.
Het was een onvergetelijke trip en ik ga het zeker vaker doen.
