Vanmorgen stond de wekker al om zeven uur. Je zal wel zeggen: een wekker op vakantie, en zo vroeg al? Ja dus want om acht uur stond Pascal al voor de deur. Pascal is een handige timmerman uit Zwitserland die bij Rob en Christien aan het helpen is met het bouwen van het huis en het verbouwen van de schuur tot een gastenverblijf. We hadden hom gevraagd of hij bij ons wilde komen kijken of er wat van het niet afgetimmerde stuk van de boven verdieping te maken is. Toen hij binnen was hebben we eerst lekker koffie gedronken want wij zaten nog aan het ontbijt. We boden hem ook een broodje gebakken ei aan maar hij zei dat hij pas om tien uur honger krijgt en dan pas gaat ontbijten maar toen ik de doos met koekje op tafel zette kon hij het toch niet laten en toe hij om tien uur weer weg ging was de doos bijna leeg. We hebben op de bovenverdieping hel wat zitten meten en puzzelen en uiteindelijk hebben we besloten om er twee grote kamers te maken en een kleinere voor de wasmachine en omdat de afvoer boven groot genoeg is gaan we er ook een toilet maken. Toen Pascal weg was kwam Christien al snel want we zouden met z'n alle naar Åsele gaan om mijn adres door te geven bij het kommunkantoor voor het afval, kakput en de breedband op mijn naam te zetten. toen we dat allemaal geregeld hadden hebben we even lekker zitten eten bij een grille (mmmmm hamburgers) en daarna de boodschappen bij de ICA. Om één uur moest Christien voor een massage en toen zijn Wouter en ik nog ever gaan kijken voor een winterjas bij een jacht, vis en outdoor winkel en bij een loppis die alles voor de helft van de prijs verkocht. Daar hadden ze een heel mooie kast staan met een spiegel er boven, mooi voor op de slaapkamer. Maar deze tut laat hem natuurlijk staan en daar baal ik nu best van. misschien heb ik deze week nog wel effe tijd om hem te gaan kopen. Om twee uur zijn we christien weer gaan halen en die heeft ons weer thuis gebracht. Ik ben meteen de witkalk gaan pakken om de schoorsteen te schilderen. Het vlakmaken en licht opschuren had ik vanmorgen al gedaan. tijdens het verven zag je duidelijk dat de kalk niet echt mooi dekte dus ik ging er al vanuit dat ik hem zeker wel vier keer over kon doen. Toen ik klaar was ben ik naar christien gegaan want die had de was voor me gedaan. Toen ik aan kwam zat ze buiten haring schoon te maken want Peter en Gonny zouden nog even gedag komen zegen en dan zouden ze meteen een haringkje mee eten. De restjes gingen in een grote bak voor de honden. Na de haring kwam er een grote bak voor de dag met een groot stuk vlees van één van de geschoten elanden die ze met de jacht geschoten hadden (zijzelf helaas geeneen). Christien vertelde dat het stuk vlees rondom de schotwond vandaan kwam en dat ze dat vanwege kruitresten zelf niet opeten maar voor de honden gaat het prima. Ook kwam er een grote lever uit de bak die ze in grote stukken sneed voor de honden Ik had milly een stukje vlees voorgehouden maar ze keek er niet aar om, dan maar een stukje lever proberen want dat is een stuk zachter en het ruikt denk ik ook meer maar toen ik dat onder haar neus hield draaide ze zelfs haar kop weg haha die truthond lust niet eens vers elandenvlees. Gelukkig deed Muna (een oude flapper die bij Christien als huishond leeft) minder moeilijk en schrokte de stukjes van Milly snel naar binnen. Toen Christien ook de twee nieren die nog in de bak zaten aan het snijden was kwamen Gonny en Peter aan gereden in de oude volvo. We hebben nog een broodje gegeten en daarna ben ik weer terug naar Wouter gereden. Op de terugweg net voor ik Påluden binnen reed zag ik in de verte iets langs de weg. Naar mijn idee bewoog het maar omdat het wit was en het al tussen de huisjes van Påluden was dacht ik dat het brievenbussen waren, maar als dat zo was dan was mijn oog er vast niet zo op gevallen. Ik had mijn gas al los gelaten en toen ik dichterbij kwam zag ik dat het een rendier was. En natuurlijk moest die lomperd weer net voor mijn neus midden op de stippellijk gaan lopen. Ik had er natuurlijk omheen kunnen rijden maar als die sukkel daar zo blijft wandelen op de stippellijn dan ziet misschien een andere auto niet dat hij daar loopt en dan kan hij hem zo aanrijden en als ik dan morgen zie op hoor dat er daar een rendier is aangereden dan zou ik me toch heel rot voelen en dus ben ik maar achter hem gaan rijden met mijn knipperlichten aan in de hoop dat hij een tuin in zou lopen. Na ongeveer 100 meter ging hij inderdaad een tuin in en liep bij de weg vandaan. Ik had naar mijn idee mijn best gedaan en ben door gereden naar huis. Daar aangekomen ben ik natuurlijk eerst naar mijn schoorsteen gaan kijken en zag ik dat de kalk kelemaal wit was opgedroogd en de schoorsteen is nu echt heel mooi. Morgen nog een keertje want je ziet nog wel dat hij niet overal even goed gedekt heeft. Daarna lekker eten gaan koken. Vandaag eten we rijst met kip in currysaus met ananas. MMMM het was heerlijk. Na het afruimen van de tafel ben ik zoals bijna iedere avond weer achter de computer gekropen om op mijn blog te schrijven en te chatten met Mama en Marijke. Daarna nog even tv gekeken en lekker weer gaan slapen in ons koude bedje boven BRRRR. Tot morgen
De schoorsteen na één keer witten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten