Twee weken terug

21-01-2010
Zo, eindelijk weer een berichtje van mij. Het zal wel een beetje een negatief verhaaltje worden want ik heb het totaal niet naar mijn zin in Nederland. Toen ik twee weken geleden terug kwam was het hier helemaal wit van de sneeuw en alles was spekglad. De doorgaande wegen gingen wel maar de voetpaden en kleine straatjes waren één ijsbaan. Ook hier bij de supermarkt was alles spekglad, het loopt er een beetje schuin af en er was niemand die even de moeite heeft genomen om het schoon te vegen. Het was voor mij al een gevecht om er te lopen zonder uit te glijden, ik moet er niet aan denken dat ik 80 ben en slecht ter been. Op tv had ik gezien dat ze gemeente Zoetermeer zelfs met van die onkruidbranders de straten en stoepen begaanbaar probeerde te maken maar ik heb ze in Rokkeveen nog niet gezien. Blijkbaar stop Zoetermeer bij de snelweg en alles wat aan de andere kant ligt moet maar zien... Inmiddels is de sneeuw helemaal weg gedooid en kan je overal weer normaal lopen maar nu is er een ware vuilnisbak geopend buiten. Na oud en nieuw heeft het hier nog gesneeuwd en zoals hier normaal is heeft iedereen z'n vuurwerk troep op straat laten liggen en de sneeuw heeft dat een week lang uit mijn zicht gehouden maar nu is het één grote vuilnisbult buiten.

Gelukkig is hier niet zo heel erg veel sneeuw gevallen en heeft het best aardig gevroren dus was de ijsbaan in Schipluiden open. Ze hebben er alles aan gedaan om de sneeuw van de baan te krijgen en dat was goed gelukt. Vorige week maandag (11 jan) ben ik er voor het eerst gaan kijken en er lag een zeer mooie ijsvloer. Het ijs was keihard en het schaatsen ging heel erg lekker. De ijsclub bestaat vooral uit vrijwilligers en omdat ik nu toch zonder werk zit bedacht ik me tijdens het schaatsen dat ik me misschien wel nuttig kon maken binnen de club. Toen ik uit geschaatst was heb ik gevraagd of er nog vrijwilligers nodig waren en dat was zeker nodig. Ik had me opgegeven voor woensdag middag. Dinsdag middag ben ik ook nog gaan schaatsen en woensdag ben ik gaan "werken" in de koek en zopie. Het was heel gezellig en ook best wel druk want de kinderen zijn dan natuurlijk vrij. Ik heb echt staan genieten van al die blije mensen die zo heerlijk genoten van het ijs en de warme chocolademelk. Om vijf uur gaat de ijsbaan dicht en toen kwam de fles Jagermeister uit de vriezer. Heerlijk, even na praten met een borrel. Daarna bij mama eten om ‘s avonds zelf nog even te gaan schaatsen samen met pa en ma. Ik had me meteen opgegeven om donderdag avond weer te vrijwilligen want dan moest Wouter toch werken en zou hij ‘s nachts niet thuis komen. Ik heb verder iedere dag geschaatst maar vrijdag werd het ijs al heel slecht en de temperatuut bleef ook 's nachts boven nul dus kon het ook niet meer aan vriezen. Zaterdag middag was ik weer aan het werk in de koek en zopie en er waren toch nog best veel mensen die kwamen schaatsen ondanks de dooi. Om drie uur begon het jammer genoeg te regenen en kwam iedereen al snel van het ijs af om op te warmen in de koek en zopie en zijn wij alvast begonnen met het opruimen en schoon maken van het gebouw en toen om vier uur alle schaatsers weg waren hebben wij nog even een borrel genomen en om vijf uur ben ik ook richting huis gegaan. Ik hoop dat het snel weer gaat vriezen maar het lijkt er momenteel nog niet echt op. Dinsdag middag ben ik met mijn moeder naar de kunstijsbaan hier in Zoetermeer geweest maar dat is toch een stuk minder leuk.

Om weer een beetje conditie te krijgen ben ik gister dinsdag avond begonnen met hardlopen. Niet te overdreven hoor want mijn conditie is nul dus ik kom niet zo heel ver haha. Ik trek een heel sportief pak aan en dan ga ik lopend naar het park hier vlak bij. In het park ga ik dan hardlopen rond om een vijver die in het midden ligt en ik probeer in één keer tot het bruggentje bij de bowlingbaan te komen, dan loop ik weer rustig langs de bowlingbaan en de sportvelden en als ik weer op het fiets-voetpad ben ga ik weer hardlopen tot aan de volgende brug waar ik het park weer uit ga en dan loop ik weer rustig naar huis om daar de laatste energie te verbruiken door de trappen naar de vierde verdieping op te rennen. Ik ben nu drie keer geweest en het bevalt me uitstekend. Ik heb nu wel heel erg zere benen maar dat zal wel minder worden als ik het wat langer doe.

Met werk zoeken gaat het ook nog voor geen meter. ik doe er alles aan om werk te vinden maar het lijkt wel of niemand mij wil hebben want ik hoor op 80% van de sollicitaties niets terug ... plaats dan ook geen vacature. Ik hoop dat ik snel wat tegen kom want ik word gek van het nixen.

Wouter is ook al heel veel weg sinds ik terug ben en daar vind ik ook niets aan. Ik denk dat hij nog maar de helft van de nachten thuis geweest is en dat vind ik helemaal niet leuk. Gelukkig gaan we morgen lekker samen een avondje uit en zaterdag komen Marijke, Dorus en Marleen mijn verjaardag vieren. Zo, nu weten jullie ook weer wat mij hier zoal bezig houd. Tot snel maar dan vanuit Zweden gr Tineke