De kerstman is gearriveerd...

12-12-2009
Vanmorgen heb ik weer lekker uitgeslapen en dar vond ik echt heel er zonde toen ik wakker werd. Het was erg mooi helder en zonnig buiten en ik lag daar lekker in mijn nest te rotten. Snel dus maar gaan douchen en ontbijten en daarna de dikke kleren aan en hup naar buiten. Het was echt heerlijk buiten, lekker koud en alles is zo mooi bij het licht van de laagstaande zon. We zijn weer naar het weggentje gelopen waar we van de week ook zijn geweest maar nu ben ik de andere kant van het sneeuwscooterpad in gegaan. Ook dit is een erg mooi pad. Het begint eerst een stuk door een stukje bos met wat kleinere bomen en daarna kom je uit op een open vlakte met hier en daar een boom. Ik denk dat je er in de zomer niet kan komen want het pad waar ik over heel liep was volledig van ijs en dat zal in de zomer wel moeras zijn. Het is echt een heel mooi stuk en als ik eland was dan zou ik er zeker regelmatig komen... Maarja ik ben geen eland en ik heb er dus ook geen eentje gezien. Aan het einde van de open vlakte is een heuveltje en als je daar over heen bent dan kom je ineens in een zandduin terecht. Aan de sporen is duidelijk te zijn dat er regelmatig met crossmotoren werd gereden en dat is waarschijnlijk ook waar we in september iedere keer de geluiden vandaan hoorden komen. Als je verder door loopt kom je op een karrenspoor en dat loopt uiteindelijk helemaal door tot aan de weg. Je komt dan uit achter het gele huis wat hier schuin tegen over staat richting de brug. Mooi rondje om zo effe te wandelen. Ik ben nog even doorgelopen naar de rivier over het paadje hier achter het huis en omdat het nu zo helder en zonnig was heb ik er een paar mooie foto's kunnen maken. Milly liep heelijk te huppelen over het ijs. Het ijs kraakte verschrikkelijk en milly stond bij ieder geluid heel erg raar te kijken en te zoeken waar het geluid vandaan kwam. Weer thuis aangekomen heb ik lekker een kopje blåbärssoppa en een paar broodjes met wossies voor mezelf gemaakt, dat smakte heerlijk. Daarna heb ik de kwasten weer uit de vriezer gehaald en heb ik het stukje muur, dat ik gister voor de eerste keer had geverfd, nog een keertje wit geschilderd en het gaat er steeds mooier uit zien in de keuken. Na het opruimen van de verfzooi ben ik weer aan het eten begonnen. Ik heb niet al te laat gegeten want ik wilde vanavond effe een was draaien bij Christien en daar kan ik natuurlijk niet te laat aankomen. Ik had een bakje chili concarne uit de vriezer gezet en dat heb ik lekker opgebakken. Als toetje het laatste beetje uit de ristgört-worst opgewarmd en dat weer lekker met wat suiker, kaneel en lingon op zitten smullen. Daarna met een grote tas met was naar Christien en daar de wasmachine aangezet. Nog even wat geholpen met wat dozen leeg te maken en uit te zoeken en tegen half elf ben ik weer richting huis gegaan. Ik was nog maar net onderweg toen ik in het donker ineens allemaal kliene doffe lichtpuntjes zag. Gas los en goed vooruit kijken dus. Eerst zag ik niets in dacht ik dat het nix was maar toen ik dicht bij genoeg was zag ik ineens een hele kudde rendieren op de weg. Je ziet ze echt pas als ze in het schijnsel van je grote licht zijn en als je dan met een gangetje van 90 door blijft rijden ben je mooi te laat met remmen. Je moet dus echt heel alert blijven en het kan ook echt geen kwaad om een paar extra schijnwerpers op je auto te hebben. Het blijft toch wel een heel erg mooi gezicht hoor om die dieren hier zo te zien lopen en ze doen ook totaal geen moeite om voor je aan de kant te gaan. Geeft niet, dan heb ik alle tijd om uit de auto te gaan en te genieten van de dieren en er een paar foto's van te maken. Dat valt nog niet mee zo in het donker maar ik heb mijn best gedaan. Milly vond ze ook heel erg interessant want die zat lekker te kijken vanuit de auto en ik hoorde haar zachtjes piepen van de spanning. Pas toen er een auto van de andere kant af kwam ben ik weer verder gaan rijden en gingen alle rendieren van de weg af. Ik heb de automobilist nog wel even een seintje gegeven dat die beesten daar lopen want omdat de kudde door mij uit elkaar gedreven was zulle ze heus wel weer de weg op gaan om bij elkaar terug te komen. Thuis aangekomen heb ik nog effe de was op gehangen over alle stoelen en banken door de keuken en woonkamer zodat het lekker kan drogen. De kachels nog even hoog opgestookt want het was al weer behoorlijk koud buiten (-11) en zo konden mijn kleren lekker snel drogen. Lekker het bed in want het was al weer na twaalven. Hier nog even wat foto's:Het pad door het bevroren moeras.

De zandduin.

Milly liep lekker te rennen over de bevroren rivier.

Mooi plaatje zo met die zon op de bomen.

Milly heeft op de bank haar eigen nestje tussen de kussens gemaakt en op deze foto lijkt het of ze slaapt maar haar staartje kwispelt.

Dit is wat je van de rendieren ziet als je al behoorlijk dicht bij bent.

De kudde op de weg.

Deze staat gewoon verder te grazen in de berm.

Ze gaan eindelijk van de weg af maar niet zonder je toch nog effe aan te kijken ... geweldige dieren.